Głównym zamysłem tego projektu jest stworzenie układu, który pozwoli wyeksponować zaprojektowaną architekturę, jednocześnie zapewniając mieszkańcom intymność, bezpieczeństwo i kameralną przestrzeń ogrodu. Dlatego zrezygnowaliśmy z klasycznego ogrodzenia, tworząc w zamian zewnętrzny ogród, pełniący rolę buforu między sąsiadującymi działkami. Ogrodzenie w formie prostego muru zintegrowaliśmy z głównym budynkiem tak, aby tworzył z nim jedną, spójną całość i pozwalał stworzyć kameralny, wewnętrzny ogród schroniony przed wzrokiem sąsiadów i osób korzystających z komunikacji wewnętrznej.

Sam budynek miał być prostym, parterowym prostopadłościanem w kolorze szarości, która komponuje się z podmiejską zielenią i barwami krajobrazu. Inwestorowi zależało jednak na dużym przeszkleniu, które w strefie dziennej dawałoby poczucie przestrzenności i otwartości na sferę ogrodu.

Stąd decyzja o podniesieniu części dziennej budynku do wysokości dwóch kondygnacji i opuszczenie jej płynnie dachem spadzistym w stronę kuchni.

Wszystkie te decyzje pozwoliły stworzyć spójny, otwarty na przestrzeń wokoło architektoniczno-urbanistyczny organizm, zamiast rezydencji skrytej za wysokim murem.